Life is Life – NL

Ieder
speler begint Life Is Life met vijf levenskaarten, en het wordt alleen maar
erger vanaf daar.

Om een ronde op te zetten, schud je het zestigkaartendek, deel je tien
kaarten gedekt uit aan elke speler, en leg je tien kaarten open op tafel in
vier rijen, waarbij de rijen 1-4 kaarten bevatten. Het dek bestaat uit
dierenkaarten, met negen girafkaarten, acht beerkaarten, zeven mollen en
geiten, en zo verder tot drie muizenkaarten.

Tijdens een beurt kan een speler 1-4 kaarten in zijn hand ruilen met de
open rij die hetzelfde aantal kaarten bevat, of op de tafel kloppen om het
einde van de ronde aan te geven; wanneer een speler klopt, kunnen alle andere
spelers nog één laatste ruil maken of ook kloppen. Spelers vergelijken dan de
kaarten in hun hand om te zien wie de meerderheid van elk type dier
vasthoudt. Als een speler bijvoorbeeld meer girafkaarten heeft dan elke
andere speler, behoudt die speler één girafkaart (die 9 punten waard is,
aangezien er negen van dergelijke kaarten in het spel zijn), terwijl alle
andere girafkaarten worden afgelegd. (Een speler kan de meerderheid hebben
door één kaart te hebben en niemand anders kaarten van dat type te hebben.)
Nadat alle diersoorten zijn vergeleken, verliest degene met de meeste punten
geen levenskaarten; degene met de minste punten verliest twee levenskaarten;
en degene met een totaal tussen deze extremen in verliest één
levenskaart.

Als alternatief, als een speler tijdens een ronde alle vier de katten of alle
vijf konijnen of varkens in de hand heeft, kan die speler de ronde
onmiddellijk beëindigen, waarbij alle andere spelers één levenskaart
verliezen.

Als een speler geen levenskaarten meer heeft, is hij uit het spel. Aan het
einde van een ronde, schud de kaarten en speel opnieuw. Wie als laatste in
leven blijft, wint!